-
1 poboczny
a.collateral, secondary; ( o kwestii) minor; akcent poboczny jęz. secondary stress; morfem poboczny jęz. affix; wątek poboczny subplot, underplot; zdanie poboczne jęz. subordinate clause.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poboczny
-
2 morfem
m (G morfemu) Jęz. morpheme- □ morfem fleksyjny inflectional morpheme- morfem funkcjonalny functional morpheme- morfem gramatyczny grammatical morpheme- morfem leksykalny lexical morpheme- morfem poboczny affix- morfem rdzenny root morpheme- morfem słowotwórczy derivational morpheme- morfem swobodny free morpheme- morfem zerowy zero morpheme- morfem związany bound morpheme* * *mijęz. morpheme; morfem słowotwórczy l. derywacyjny derivational morpheme; morfem fleksyjny inflectional morpheme; morfem zerowy zero morpheme; morfem wolny free morpheme; morfem (z)wiązany bound morpheme.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > morfem
-
3 poboczny
1) ( marginalny) nebensächlichpoboczna przyczyna Nebenursache fpoboczna kwestia Nebensache f2) lingzdanie poboczne Nebensatz mmorfem \poboczny Ableitungssilbe f
См. также в других словарях:
poboczny — pobocznyni 1. «istniejący obok głównego, zasadniczego; mniej istotny, drugorzędny, uboczny, marginesowy» Poboczna kwestia. Poboczny przedmiot studiów. Poboczna przyczyna czegoś. Poboczny wątek utworu. Okoliczności poboczne. ∆ jęz. Akcent poboczny … Słownik języka polskiego
morfem — m IV, D. u, Ms. morfemmie; lm M. y jęz. «najmniejsza, znaczeniowo niepodzielna cząstka wyrazu» ∆ Morfem główny «rdzeń wyrazu» ∆ Morfem poboczny «przyrostek lub przedrostek» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
